تعاریف گردشگری سلامت از زبان صاحب نظران گردشگری سلامت
از گردشگری سلامت تعاریف گوناگونی شده است که در ذیل به تعدادی از آنها اشاره می شود:

اتحادیه بین المللی سازمان های رسمی مسافرتی (1973): تدارک تسهیلات سلامت با استفاده از منابع طبیعی کشور خاصه آب های معدنی و آب و هوا .
این تعریف محدود بوده و گردشگری سلامت را منحصر به استفاده از آب های معدنی و آب و هوا می کند.(هراهشه،2004)

عمران: سفر فرد به منظور درمان (خواه از طریق مداخل پزشکی یا استفاده از منابع طبیعی)، استراحت و حفظ سلامت جسمی . این سفر می تواند داوطلبانه و یا به توصیه پزشک صورت گیرد.

تاباچی بر این عقیده است که گردشگری سلامت هر گونه سفری است که برای ارتقاءسلامت خود یا یکی از افراد خانوداه فرد انجام می پذیرد(روس ،2001)

به عقیده گودریچ (1987) گردشگری سلامت، هر گونه تلاشی است که یک مرکز (هتل) یا مقصدگردشگری (سوئیس) برای ارتقاء تسهیلات و تجهیزات مراقبت های بهداشتی (علاوه بر تسهیلات متداول) به منظور جذب گردشگر انجام می دهد.

پلاک و ویلیام تعریف ذیل را از گردشگری سلامت ارائه کردند: فعالیت های تفریحی ، آموزشی که به دور از محیط کاری انجام شده و در آن محصولات و خدمات گردشگری با هدف ارتقاء سلامت و صحت ارائه می گردد.
این تعریف نسبت به تعاریف پیشین، بعد جدیدی را به گردشگری سلامت اضافه می کند و آن لحاظ نمودن فعالیت های محققان و دانشجویان این حوزه است.(هراشه، 91:2002)

مگابلیج، گردشگری سلامت را به این صورت تعریف می کند: سفر فرد بیمار جهت دریافت خدمات شفابخش یا بازدارنده از وخامت بیماری اش به بیرون از محیط معمول زندگی در مدت زمان حداقل یک روز و حداکثر یک سال. سفر افراد سالمی که فرد بیمار را در این سفر همراهی می کنند را نیز باید جزء گردشگری سلامت قلمداد نمود(منبع قبلی :88)
بنا بر تعریف فوق، همراهان بیمار نیز در قلمرو گردشگری سلامت هستند اما بر اساس تعاریف همراهان بیمار جزء گردشگری سلامت (اتحادیه بین المللی سازمان های رسمی مسافرتی (IUOTO) محسوب نمی شوند. اختلاف نظرهایی نظیر آنچه بدان اشاره کردید در اندازه گیری آثار اقتصادی گردشگری سلامت موجب بروز آمارهای متفاوتی می شود.

هال گردشگری سلامت را به عنوان پدیده ای تجاری در جوامع صنعتی قلمداد می کند که در آن فرد از محل دائمی اقامت خود برای حفظ و یا بهبود وضعیت سلامتی به مقاصد دیگر سفر می کند . تجهیزات و تسهیلات مقصد ، کیفیت و قیمت خدماتی که ارائه می کند، جزء انگیزه های سفر محسوب میشوند.(منبع قبلی :89)

بنا بر تعریف وزارت بهداشت مالزی، گردشگری سلامت به عنوان مسافرت با هدف ارتقاء سلامت ذهنی، جسمی و روحی افراد، خانواده ها و گروه ها صورت می گیرد مراقبت های پزشکی ، تندرستی به عنوان عناصر گردشگری سلامت شناخته می شود.(واجیراکاچورن،2004)

همچنین کاررا و بریج (2006) گردشگری سلامت را به این صورت تعریف کردند : گردشگری سلامت (health tourism) سفری سازمان یافته از محیط محلی است که به منظور حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد صورت می پذیرد.

کازن با توجه به مطالعاتش در حوزه کشورهای استرالیا، آلمان، اسلونی و ایتالیا تعریف محدودی را از گردشگری سلامت به صورت ذیل ارائه می کند:
گردشگری سلامت نوعی فعالیت اقتصادی است که هدف آن حفظ و بهبود سلامت جسمی ، روانشناختی، روحی و ارتقاء کیفیت زندگی مشتریان (مسافران) بوده و در آن از درمان های طبیعی، شیوه های درمان فیزیکی (مانند ماساژ) و تمرین های جسمی مورد نیاز استفاده می شود.

گردشگران سلامت در تعریف کازن، گردشگران یا میهمانانی هستند که بخشی از زمان خود را به فعالیت های گردشگری سلامت اختصاص داده و بقیه زمان را مطابق خواسته های خود صرف می نمایند. بنابر این گردشگری سلامت محصولی توامان از بخشهای سلامت و گردشگری است. توسعه خدمات گردشگری سلامت شرایط ویژه ای را همچون داروهای طبیعی، غذای مناسب گردشگران و تجهیزات و تسهیلات پزشکی و دارویی، نظارت پزشکی، محل های اقامت مناسب این نوع گردشگران و مکان های مناسب برای ایجاد دهکده های سلامت را می طلبد. بنا بر عقیده کازن، در تمامی انواع گردشگری، عناصر و مواردی وجود دارد که در جلوگیری از بیماری و ارتقاء سلامت جسمی، روحی و ذهنی گردشگر سعی دارند اما تنها در گردشگری سلامت است که سفر به طور خاص به این منظور تدارک دیده می شود.

گردشگری سلامت، مؤلفه ای با دو جزء ترکیبی مهم و اساسی است که برای اجرای آن نیاز به همکاری چندین مرکز خدماتی از جمله حمل و نقل هوایی، ریلی، دریایی، آژانس ها، هتل ها، تورگردان ها، مؤسسات مالی ، شرکت های بیمه، بانک ها و مراکز درمانی و بیمارستان ها می باشد و در بالادست این سازمانها برای طراحی سیاست گذاری ها و نظارت بر اجرای درست قوانین و همچنین ایجاد شبکه منظم و همکار در کشور باید تیمی متشکل از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت امورخارجه و وزرات رفاه کار و امور اجتماعی و مؤسسه مطالعات استراتژیک صنعت جهانگردی طراحی شود(رکنی ، 1389)